Mui Ne - Ho Chi Minh - Mekong Delta

Vanuit Dalat zijn we met de bus naar Mui Ne gegaan. Deze route was ontzettend mooi. We reden tussen de bergen en het uitzicht was fantastisch. De busrit zelf was wat minder prettig door de slechte weg. Maar ach, het waren gelukkig maar 5 uurtjes. Mui Ne is een plaatsje aan de kust. We hadden een leuke guesthouse gevonden aan het strand, maar helaas was het strand niet wat we er van verwachtte. De kust van Mui Ne staat vol met resorts met een privé strand. Er waren weinig stranden voor publiekelijk gebruik. Dus wat moesten we nu? We hebben een 4 sterren resort gevraagd of we daar voor een kleine prijs gebruik mochten maken van het zwembad en dat mocht, heel vervelend. Het zwembad was fantastisch en aan de zee.

Voor de volgende dag hadden we een tour geboekt om naar de welbekende witte en rode zandduinen te gaan. Het mooist zijn deze met zonsopkomst, dus ons wekkertje ging om 04.00 en om 04.30 werden we opgehaald. Die avond zijn we verstandig op tijd naar bed gegaan. Die ochtend zijn we eerst met een jeep naar de witte zandduinen geweest waar we de zonsopkomst hebben gezien. We zijn met een quad naar boven gereden en het uitzicht was erg mooi. Helaas was het super toeristisch dus het was moeilijk om een foto te maken zonder andere mensen erop (zoals elke andere attractie hier). Wel was het weer leuk om de selfie makende Aziaten te bewonderen. Je kunt je niet voorstellen hoeveel foto’s zij maken gedurende de dag. Je denkt dan, deze foto’s worden gemaakt met een mooie achtergrond, maar er worden ook gerust foto’s gemaakt van menukaarten, of een onaf hotel op de achtergrond. Het maakte ze allemaal niet uit, als ze maar op de selfie staan. We zijn allebei nog nooit in een woestijn geweest, dus we waren allebei erg enthousiast. Maar we kunnen ons voorstellen, wanneer je in een woestijn bent geweest, dat de duinen tegenvallen. Hierna zijn we naar de rode zandduinen gereden, die ook erg mooi waren. Je kon er met een sandbord vanaf glijden, het klinkt heel leuk, maar het waren ongeveer 3 meters. Dus we hebben besloten om daar geen geld aan te spenderen. Na de duinen hebben we een grote vismarkt bezocht. Honderden kleurrijke boten lagen in het water, vis werd verkocht aan de kust en het stonk enorm. De mensen hier leven van de vis, dus voor hun is deze vismarkt erg belangrijk. Erg leuk om gezien te hebben. De tour hebben we afgesloten met een kleine wandeling door de fairy River. Hier kon je door een rivier heenlopen waar je uitzicht had op het klei van het rode en witte zand van de zandduinen. De rest van de dag hebben we aan hetzelfde zwembad gelegen als de dag ervoor.

’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een foodcourt. Dit was heel erg leuk, want de foodcourt had 12 verschillende keukens en je kon bij iedere keuken iets bestellen. Nu dachten we dat wij al veel hadden gegeten, maar in vergelijking met de mensen aan de tafel naast ons viel dit mee. Naast ons zaten 4 (welvarende!!) Russen. Toen we aankwamen stond de tafel vol met eten en toen wij weggingen nog steeds. Naast de tafel stond een fles wodka, waar om de 10 minuten uit geshot werd. Op de menukaart stond zelfs aangegeven dat het oké was om je eigen fles wodka mee te nemen, mits je er een kleinigheid voor betaalde. Wat kunnen Russen veel eten en drinken, ongelofelijk.

De volgende dag zijn we met de bus naar Ho Chi Minh gereden. Het was al lang geleden dat we echt hoogbouw hadden gezien en het was dus erg indrukwekkend. Door de receptiemedewerker van ons hotel werd ons aangeraden om koffie te drinken met uitzicht op een kruispunt zodat we de “trafficjam” konden zien. En wat voor opstopping was dat! Met gevaar voor eigen leven zijn we maar achter wat locals aangelopen de weg over terwijl we letterlijk honderden scooters en auto’s moesten ontwijken. Vanaf het koffiehuis hadden we inderdaad erg mooi uitzicht over het kruispunt en hebben we ons verbaasd dat er geen ongelukken gebeurden. Af en toe stond er een politieagent te zwaaien met een vlaggetje maar wat het doel van deze actie was zijn we eigenlijk nog steeds niet achter, aangezien iedereen gewoon langs hem op reed. Maar goed dat hij een helm op had!

Nadat we wat hadden gegeten besloten we opzoek te gaan naar mooie skybar om het uitzicht over de stad te bekijken. Backpackers als we zijn hebben we natuurlijk geen nette kleren bij ons en al zeker geen nette schoenen dus we  wisten dat dit een uitdaging zou worden. Bij de eerst skybar mocht Nienke wel naar binnen en Laura niet, alleen omdat Nienke een extra bandje aan haar slippers had..

Bij de volgende die we probeerde liep Laura vlak achter Nienke aan naar boven en met lief lachen hebben we ons een weg naar boven gebluft. Het uitzicht was echt prachtig! We hebben onze ogen uitgekeken wat voor mensen daar rondlopen en hoeveel geld er wordt besteed. Als je nagaat dat een colatje normaal 50 cent kost in Vietnam en daar 3.50 kun je je wel inbeelden hoeveel een grote fles champagne kost.

De volgende dag zijn we naar het War Remnants museum geweest. Dit is een museum over de Vietnam oorlog en dan gericht op de Amerikaanse rol. Het was een erg indrukwekkend museum met verschrikkelijke foto’s van onder andere slachtoffers van Agent Orange. Zo gek dat dit pas zo kort geleden is gebeurd allemaal en we er zo weinig van af weten. Na het museum zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest. Deze tunnels werden gebruikt door de Vietcong om te overleven maar ook om te vechten tegen de Amerikanen en het zuid Vietnamese leger. In de kilometers lange en soms drie verdiepingen tellende tunnels werden zelfs ziekenhuizen, keukens en woonkamers gemaakt om het leven zo aangenaam mogelijk te maken. De Vietcong was erg inventief en bedachten allerlei manieren om niet ontdekt te worden. Zo waste ze zich met Amerikaanse zeep en droegen hun kleren zodat de speurhonden hun niet konden traceren. Verder maakte ze allerlei boobytraps zodat wanneer er ongewenste gasten te dichtbij kwamen, ze ze in de val konden lokken en konden verwonden. Er was een gedeelte van de tunnels breder gemaakt voor toeristen om te ervaren hoe het zou zijn geweest om in de tunnels te leven. Dit gedeelte was 120 meter lang en om de 10 meter was er een uitgang waar je uit kon. Na de eerste 10 meter was vooral Nienke al zo claustrofobisch dat ze er bijna uit was gerend. Het was nog steeds zo klein, smal en warm dat we ons gewoon niet konden voorstellen dat daar echt mensen doorheen hebben gerend!

Nadat we Ho Chi Minh hadden overleefd, en het zelfs stiekem erg leuk vonden, was het tijd voor de Mekong Delta. We hadden een 3 dagen 2 nachten tour geboekt die ons tot aan Phnom Penh (Cambodja) zou brengen. In de bus zaten 2 Duitse jongeren waar we het gelijk goed mee konden vinden, daar hebben we het drie dagen heel erg leuk mee gehad. Liedjes gezongen (sorry Laura) samen gegeten en samen wat leed gedeeld als de organisatie even niet zo op rolletjes liep. De eerste dag van de tour vaarden we met een wat grotere boot door de Mekong rivier om daarna met een klein bootje door de Mangrove te varen. Onderweg stopte we om wat tropisch fruit te proeven zoals Jack Fruit, Dragon Fruit, Guave etc. Verder stopte we bij een lokale rijstwijn brouwerij, Kokosnootsnoepjes en rijstpapier fabriek. Leuke aan dat alles was dat we het allemaal mochten proeven!

Op dag 2 gingen we naar de floating market. Een markt van bootjes op de Mekong rivier waar locals hun spullen kopen en dit weer verkopen op de landmarkt. Iedere boot had een lange stok waar ze hun koopwaren aan hingen, zodat je van een afstandje precies kon zien wat er te koop was. Aan de oevers van de rivier kon je goed de armoede van het land zien. Iedere dag staat de rivier 3 uur lang erg hoog en stroomt het water de huizen in. De mensen die daar wonen hoeven geen land te kopen en betalen geen belasting maar hebben dus wel iedere dag een overstroming..

Na ons bezoekje aan de markt hebben we een boottrip gemaakt door een prachtig bos met allerlei verschillende vogels, sommige daarvan waren echt en van andere hebben we twijfels of ze opgezet waren voor de toeristen omdat ze zo stil zaten terwijl wij dichtbij waren. Na een nacht slapen in ons niet al te schone hotel (heel vies zelfs) maakte we ons klaar voor de laatste en lange boottrip richting Cambodja. Tussendoor nog een aantal stops bij een visserij en een dorpje en daarna met de fastboot snel de grens over, dag Vietnam, hallo Cambodja!